Bu masallar yapay zekaya yazdırılıp seslendirilmiştir.
Siz de ücretsiz olarak bir çocuğa özel masal yazdırın: https://cagrisarigoz.com/masal
**Açelya’nın Arkadaşlık Bahçesi**
Bir zamanlar, masmavi bir göğün altında, yeşillikler içinde minik bir köy vardı. Bu köyün adı Arkadaşlık Köyü’ydü ve adı gibi, dostlukla dolu, sıcacık bir yerdi. Köyün en sevimli evlerinden birinde, Açelya adında bir çocuk yaşıyordu. Açelya’nın en yakın arkadaşı ise Aslı’ydı; ikisi de köyün en neşeli çocuklarıydı.
Bir gün, Açelya ve Aslı, köyün etrafını saran ormanda oyunlar oynarken, bir peri arkadaşlarının sesini duydular. Bu ses, onları ormanın derinlerine, hayvanlarla dolu gizli bir bahçeye yönlendirdi. Bu bahçede konuşan tavşanlar, şarkı söyleyen kuşlar ve dans eden sincaplar vardı. Açelya ve Aslı için bu, büyülü bir dünyanın kapılarının aralanması gibiydi.
Ama büyülü bahçenin sakinleri, sevinçli haberlerle gelmemişlerdi. Peri arkadaşlar, bahçedeki yiyeceklerin azaldığını ve hayvan dostlarının aç kalmaktan endişe ettiklerini söylediler. Açelya ve Aslı, hayvanların ve perilerin üzgün yüzlerini görünce hemen yardım etmek istediler. İki iyi kalpli arkadaş, bu soruna bir çözüm bulmak için ellerinden geleni yapacaklardı.
Açelya ve Aslı’nın ilk aklına gelen, köydeki büyüklerinden yardım istemek oldu. Ama periler, köylülerin bahçeyi görmeyeceğini, çünkü sadece çocukların ve hayvanların bu büyülü yere girebildiğini anlattılar. Bu yüzden Açelya ve Aslı, kendi başlarına bir şeyler yapmaları gerektiğini anladılar.
İki arkadaş, bu sorunu nasıl çözeceklerini düşünürken, Aslı’nın aklına bir fikir geldi. Köyün kenarındaki büyük domates, biber ve kabaklarla dolu sebze bahçesini hatırlattı. Eğer köylülerden izin alabilirlerse, belki de oradan toplayacakları sebzelerle hayvan dostlarını doyurabilirlerdi. Açelya da bu fikri çok beğendi ve hemen harekete geçmeye karar verdiler.
Köyün en yaşlısı, her zaman bilge tavsiyeleriyle tanınan Nina Nine’ye gittiler. Nina Nine, çocukların bu cömert teklifini sevinçle kabul etti ve onlara bahçeden toplayabilecekleri kadar sebze alabileceklerini söyledi. Açelya ve Aslı, ellerine aldıkları sepetlerle sebze bahçesine koştular ve hemen toplamaya başladılar.
Sepetleri sebzelerle dolduran iki arkadaş, büyülü bahçeye geri döndü. Hayvanlar ve periler, onları gördüklerinde sevinç çığlıkları attılar. Tavşanlar sebzeleri pat pat dişlerken, kuşlar şarkılarını daha neşeli söylemeye başladılar. Sincaplar ise dans ederek iki arkadaşa minnettarlıklarını gösterdiler.
Açelya ve Aslı, hayvanların ve perilerin neşesini gördükçe, birlikte hareket etmenin ve birbirine yardım etmenin ne kadar önemli olduğunu anladılar. Artık sadece birer oyun arkadaşı olmaktan çok daha fazlasıydılar; aynı zamanda yiyecekleri paylaşan ve dostlarının ihtiyaçlarını düşünen gerçek kahramanlardı.
Günün sonunda, Açelya ve Aslı, güneş batarken el ele köye döndüler. Köylüler, onların yaptıkları cömert davranışı duyunca, iki arkadaşın etrafını sardı ve onları omuzlarında taşıyarak büyük bir kutlama yaptılar. Açelya ve Aslı’nın yüzlerinde mutluluktan parlayan gülümsemeler vardı, çünkü başkalarına yardım etmenin verdiği huzur ve mutluluk onları sarmıştı.
O günden sonra, Arkadaşlık Köyü’nde bir gelenek başladı. Her yıl, köylüler ve çocuklar, peri bahçesi ve hayvan dostlar için bir şenlik düzenler ve onlara yiyecek getirirlerdi. Açelya ve Aslı ise, bu güzel geleneklerin başlamasına vesile olan ilk kahramanlar olarak anılırdı.
Ve böylece, Açelya ve Aslı, arkadaşlık ve dayanışmanın, en büyük sıkıntılarda bile nasıl mucizeler yaratabileceğini tüm köye göstermiş oldu. Arkadaşlık Bahçesi her zaman neşeyle şarkılar söyleyen kuşlar, mutluluktan dans eden sincaplar ve dostlukla dolu peri arkadaşlarla yaşamaya devam etti.
Küçük çocuklar, bu hikâyeyi dinlediklerinde, yardımlaşmanın ve dost olmanın önemini öğreniyor ve Açelya ile Aslı gibi, kendi küçük dünyalarında büyük işler başarmanın hayalini kuruyorlardı. Ve her zaman biliyorlardı ki; paylaşarak ve birbirimize destek olarak, dünyamızı daha güzel bir yer yapabiliriz.
Sonunda, Açelya ve Aslı’nın Arkadaşlık Bahçesi’nde her gün bir bayram, her an bir kutlama gibiydi. Çünkü onlar, paylaşmanın ve birlikte olmanın, en güzel hazine olduğunu tüm kalpleriyle hissetmişlerdi. Ve onlar büyüdükçe, bu değerli dersi unutmadılar ve herkese öğretmeye devam ettiler.
Şimdi sıra sizde, küçük Açelya ve Aslı’lar. Siz de kendi bahçenizdeki arkadaşlık çiçeklerini sulayın ve büyütün. Ve unutmayın, yardımlaşmak ve paylaşmak, hepimizi mutlu eder!
Ve böylece, Açelya’nın Arkadaşlık Bahçesi’nde, her gün yeni bir macera, her gün yeni bir dostluk hikâyesi yazılmaya devam etti.
Bu arada, gönlünüzden koptuğunca aşağıdaki ödeme sayfası üzerinden projeyi desteklerseniz çok sevinirim.
Her masalın belli bir maliyeti oluyor, bu maliyeti karşılayabilmek için masal başına 15 TL gibi bir rakam maliyeti karşılayabiliyor.
https://donate.stripe.com/14kcP623k4aT0ogfYZ
Şimdiden desteğiniz için çok teşekkür ederim. ✨